الف: تأثیر هنرهای نمایشی
    
    حرکات نمایشی به عنوان وسیله آموزشی موجب تشویق و توسعه توانایی فردی در قلمرو زندگی اجتماعی و مسئولیت پذیری در محیط زندگی است. از میان این تواناییها می توان از توانایی کاربرد مناسب احساس، ادراک قوه استدلال و تخیل، قدرت تمرکز حواس و مهارتهای کلامی، فیزیکی و کنترلهای عاطفی نام برد.
    حرکات نمایشی وسیله ای است برای شناخت کارآیی فردی و کاربرد این استعداد در بازگویی و بازسازی یک موضوع تلقی گشته و در نتیجه از خود شناسی و حضور در فعالیت جمعی و برقراری پیوند بین این دو مقوله به همان هدف کلی آموزش و پرورش که یافتن مناسبات رفتار فردی و تقاضاهای اجتماعی است دست می یابیم.
    کودکان توسط تمرین در حرکات و فن بیان مطالب و مقاصد خود را با ژست و کلام نمایان ساخته و یا توسل به شیوه حرکتی و بیان اسرار درون خویش را روی صحنه نمایش نمایان می سازند. به آموزگاران خویش فرصت می دهند تا روحیه آنها را بازشناسند. نمایش هماهنگی و برقراری نظم و انضباط لازم در پرورش قوای مغزی کودکان و نوجوانان را مورد دقت قرار می دهد.
    بکارگیری هنرهای نمایشی در ارتباط با این کودکان نتایج و فواید بسیار مهمی در زمینه تعلیم و تربیت آنان و هم چنین اولیا (حتی مربیان تربیتی) دارد. این اثرات سودمند در ذیل به اختصار مطرح گردیده است:
    1- باعث ایجاد سرعت یادگیری در کودکان کم توان ذهنی می گردد.
    2- سبب سادگی روشها و انعطاف پذیری انجام کار در مورد این کودکان (که دستورات شفاهی و مستقیم کاربرد مؤثری برای شان ندارد) می گردد.
    3- نمایشها سبب می شوند که نتایج ومحتوای تربیتی نمایش در ذهن کودکان بیشتر تثبیت شده از فراموشی مکرر آنها جلوگیری نماید.
    4- انتقال مسائل آموزشی و یادگیری بسیاری از مهارتهای خودیاری از طریق مشاهده این نمایشها و ایجاد تعادل و بهداشت روانی برای کودکان.
    مشکلات بکارگیری هنرهای نمایشی:
    مشکلات بکارگیری استفاده از شیوه های نمایشی در آموزش مفاهیم درسی به دانش آموزان کم توان ذهنی نیاز به مهارت و ذوق هنری دارد.
    زیرا اگر مربی فاقد انگیزه کافی در کار و خلاقیت و نوآوری در استفاده از امکانات و وسایل باشد هرگز نتیجه مطلوب عاید نمی گردد.
    
    ب: نمایش عروسکی در دوران آمادگی و سال های اول ابتدایی
    
    از عروسکها در کلاس به سه طریق می توان استفاده کرد:
    
    1- قصه گویی با استفاده ازعروسک.
    2- ساخت عروسکهای ساده، بازی نمایشی با آنها توسط کودکان.
    3- اجرای نمایش عروسکی برای کودکان توسط مربی در قصه گویی با استفاده از عروسک و با توجه به اهداف آموزش دروس (فارسی، ریاضی، علوم) می توان به یادگیری کمک شایان توجهی کرد. در ارتباط با اجرای نمایش عروسکی کودکان به بیان عقاید، سخن گفتن، بیان افکار و خواسته ها، احساسات و عواطف می پردازند. کودکان با استفاده از تخیل زنده و روشن خود می توانند به همه اشیاء عادی حیات ببخشند. یک کودک بر اساس نیازهایی که دارد می تواند به یک توپ و یک قطعه پارچه و یک صندلی شکل انسانی بدهد. یا از یک لوله کاغذی و مقداری پنبه و پارچه بتواند یک عروسک مشخصی برای خود بسازد و آنرا همیشه همراه داشته باشد. اگر در عروسک سازی به بچه ها اجازه فعالیت آزادانه در استفاده از وسایل را بدهیم و تنها درصورت لزوم به آنها کمک کنیم آنها می توانند عروسک هایی با خصوصیات و شخصیت های مرتبط با خودشان بسازند، هر چند به نظر بزرگترها این شخصیت ها بی معنی باشند اما برای بچه ها به اندازه انسانهای، اطرافشان واقعی هستند.
    
    ج: فعالیتهای ریتمیک
    
    از دیگر تکنیک هایی که دردهه های اخیر به صورت علمی در افراد و دانش آموزان کم توان ذهنی به طور وسیعی مورد استفاده قرار گرفته است استفاده از فعالیتهای موزیکال است مربی می تواند با استفاده از مهارتهای موزیکال در بهبود کارکرد جسمی- روانی و واکنشهای عاطفی و اجتماعی افراد به نتایج مطلوبی برسد. کمک به رشد تواناییهای حرکتی، تحصیلی و ارتباطی از دیگر مزایای استفاده از این مهارتها است.
    موسیقی دو ویژگی عمده یا دو رکن اصلی دارد که عبارت است از ریتم و صدا:
    رکن ریتمیک موسیقی می تواند برای تسهیل و بهبود دامنه حرکات، سرعت تعلیم، نظم و آهنگ، تنفس کردن و سبک سازی افراد مورد استفاده قرار گیرد (میلر 1971) بنا بر گفته گفلر (1984) یکی از محورهای عمده ای که می توان در برنامه های موسیقی درمانی برای افراد ناتوان در یادگیری به کار برد استفاده از فعالیت های موزیکی برای ارائه و یا شرح مفاهیم و جریانهای ویژه تحصیلی است.
    بر اساس تحقیقات انجام شده توسط تالکنیگتون و هال (1970) و واکلر (1972) موسیقی می تواند به عنوان یک تقویت کننده، عملکرد گفتاری و تکلم آزاد افراد کم توان ذهنی را بهبود بخشد.
    بنابر پژوهشهای کی (1981) کودکان چند معلولیتی نیز می توانند مفاهیم تحصیلی مانند رنگها، اعداد و اشکال را از طریق فعالیتهای موزیکی یاد بگیرند.
    حافظه یکی از اجزاء مهم فرایند یادگیری است. پژوهش ها نشان می دهد که نارسایی در حافظه کودکان کم توان ذهنی خفیف که منجر به یادگیری مطلوب نمی شود ناشی از عدم استفاده از فرایندهای کنترل است (الیس 1970)
    تحقیقات (مک کیلی 1972، وایت من 1987) نشان می دهد که برخی راهبردهای ویژه می تواند در صورت استفاده در جهت بهبود نارسایی حافظه کودکان کم توان ذهنی خفیف مؤثر افتد و فرایند یادگیری ایشان را تسهیل نماید
    
    د: نقاشی
    
    برخی از کودکان کم توان ذهنی به علت شدت معلولیتشان هرگز قادر به رسیدن به مرحله بازنمایی و ترسیم نمادین نقاشیها نخواهند بود با این حال اگر توان رشد را در این زمینه دارا باشند لزوم پرورش این توانمندی از سوی درمانگر و معلم احساس خواهد شد. کودکان آموزش پذیر بخصوص زمانی که تحت آموزش های شناخت رنگ و کشیدن پرسپکتیوهای حتی ابتدایی قرار می گیرند به روشنی تجسمات نسبتاً دقیقی را از محیط اطراف و اشیایی را که در آن قرار دارند ظاهر می سازند. و به عبارت دیگر ترکیب دقیقی از رنگ ها تجسم بخشیده ابعاد را نیز بطور نسبی در طرح هایی که می کشند رعایت می نمایند. فراموش نمی کنیم که به هر حال به علت عملکرد غیر کامل توانشهای ذهنی نقاشی این کودکان نیز که به نوبه خود تجلی گاهی از فرایندهای عالی عصبی شان می باشد در مقام مقایسه با کودکان عادی غیر پخته و نارسا می باشد.
    هنر وسیله ای است تا کودکان از زندگی لذت ببرند حرکات نمایشی، نقاشی، فعالیت های ریتمیک، داستان گویی و استفاده از شیوه های جذاب آموزشی وسیله ای برای ابراز احساسات، بیان مشکلات، عقاید و افکار، تقویت مهارت های زبان (گوش دادن، سخن گفتن) و (خواندن و نوشتن) بیان کردن تصاویر با توجه به مفهوم آن و صحبت در حضور جمع را برای کودکان فراهم می آورد.